Ben ITU Elektrik Fakultesinde ogrenci olarak okuyorken babam, ara sira gelip defterlerime bakardi. Oglumun defterinden birsey ogrenebilir miyim diye merak ederdi. Babamin hayati boyunce muhendislige karsi cok buyuk ilgisi vardi. 1949 Yilinda Babam Istanbul Universitesi Tip Fakultesini kazanmis. O yillarda Tip Fakultesinin puani Muhendislik okullardan daha dusukmus cunku muhendislige cok buyuk talep varmis. Babamin muhendis olmak istegi gerceklesmemis ama babam cok basarili bir doktor oldu. Babam her zaman isini hem severek hem de son derece ciddiyet ile yapti. Kucukken hatirliyorum tam sofraya oturacagiz, annemin lezzetli yemekleri icin heyecanliyiz, babamin pager’i calmisti ve babam yemeginden tek bir lokma bile almadan sofradan kalkip hemen hastahaneye gitmisti. Gorevine olan bagliligina hayran kalmistim. Babam sadece cok iyi doctor olmayip, ayrica kendi meraki sayesinde iyi de muhendislik yapti (evde tabii). Her ne kadar yillar boyu muhendislik projeleri ile bizi guldurdugu zamanlar oldu ise de babam kadar iyi bir muhendis olan doktor yoktur diye dusunuyorum.